-U = S / t
-Τι είναι πάλι αυτό?
- Απλοί τύποι της φυσικής. Όσο μειώνεις την ταχύτητα,
μεγαλώνει ο χρόνος!
-Τώρα εσύ κάτι θέλεις να πεις σωστά?
-Έλα ρε. Τσακάλι είσαι
-Άντε πες το
-Χαλαρά φίλε μου,χαλαρα
-Σε κόλλησαν εκεί στην Θεσσαλονίκη?
-Όχι ρε. Απλά συνειδητοποίησα ότι δεν υπάρχει λόγος να τρέχω
για να τα προλάβω όλα.
-Τι τρέχεις ρε ?θα μας τρελάνεις? Εδώ καλά καλά δεν δουλεύεις
και μου λες ότι τρέχεις?
-Είσαι ανόητος το ξέρεις? Δεν μπορείς μια φορά στη ζωή σου
να μιλήσεις σοβαρά?
-Συγγνώμη έχεις δίκιο. Έλα πες μου τι έπαθες?
-Ωρίμασα
-Ναι και έπεσες από το δέντρο. Να σου πω εσύ είπες να μιλήσουμε
σοβαρά
-Όχι όχι δεν έχεις δίκιο. Σοβαρά μιλαω. Πρέπει να αρχίσω και
να ρίχνω στροφές στην ζωη μου, να την δω λιγο πιο σοβαρά
-Αν ο Θεός ήθελε να παίρνουμε τη ζωή στα σοβαρά, δεν θα μας
είχε δώσει την αίσθηση του χιούμορ.Εσυ μου το εχεις μάθει
-Αλλάζει με τα χρόνια ο ανθρωπος φιλε μου
-Έλα! Και για πες μας σοφέ γέροντα τι σε έχει διδάξει η ζωή?
-Η ευτυχία μου είμαι εγώ. Όχι εσύ. Όχι μόνο γιατί εσύ μπορεί
να είσαι περαστικός, αλλά και επειδή θέλεις να είμαι αυτό που δεν είμαι.
-Εγώ σου φταίω πάλι?
-Εσύ με έχεις κάνει να τρέχω συνεχεία και να αναζητώ ανούσιες
απολαυσεις χάνοντας τον χρόνο. Να περάνε τα χρόνια και μετά να αναρωτιέμαι αν
εχω πραγματικά απολαυσει την ζωη. Σπαταλη χρόνου
-Τίποτε δεν είναι πραγματικά σπατάλη χρόνου, όταν το
απολαμβάνεις.
-Δεν έχεις άδικο αλλα δεν ειμαι έτσι εγώ
-Αν ο Θεός σε ήθελε διαφορετικό, θα σε είχε πλάσει
διαφορετικά.
-Άρχισες ξανα? Το αποφάσισα. Πρέπει να ξεφύγω από εσενα
-Και πως θα το καταφέρεις αυτό?
-Θα σε εκδικηθώ με τον πιο βάναυσο τρόπο που μπορείς να
φανταστείς. Θα σε ξεχάσω.
-Μα ετσι θα είναι σαν να ξεχνάς τον ιδιο σου τον εαυτο
-Μα δεν γινετε,καποιος τρόπος θα υπάρχει να απαλλαγώ από εσενα
-Ναι υπάρχει
-Ποιος
-Να αποδεχτείς την πραγματική φύση του χαρακτήρα σου
-Δεν σε καταλαβαίνω
-Να στο πω διαφορετικά λοιπόν. Ο λύκος κι αν εγέρασε κι
άσπρισε το μαλλί του, ούτε τη γνώμη άλλαξε ούτε την κεφαλή του.
-Δηλαδή?
-Καληνύχτα γλυκέ μου
