-Βρε βρε . Καλώς τον. Τι κάνεις εκεί?
-Γραφώ τα απομνημονεύματα μου. Σκέπτομαι να κάνω την ζωή μου ταινία.
-Χάχα . Και ποιος σου λέει ότι έχεις κάτι ενδιαφέρον να μας πεις για την ζωή σου?
-Εγώ αγόρι μου θα αφήσω το σημάδι μου στον κόσμο
-Μάλλον λεκέ θα αφήσεις.
-Είσαι ανόητος.
-Γλυκέ μου να σε προστατέψω θέλω. Αλώστε για να γράψεις για την ζωή σου θα πρέπει και να την ζήσεις λίγο.
-Και τι σε κάνεις να πιστεύεις ότι δεν το κάνω?
-Εσύ. Δηλαδή πήγες για μια εβδομάδα στα νησιά σου και νομίζεις ότι έζησες την περιπέτεια?
-Δεν το έκανα?
-Εσύ θα μας πεις
-Αφού με ξέρεις . Είμαι διακριτικός.
-Διακριτικός? Και θέλεις να γράψεις και τα απομνημονεύματα σου? Φαντάζομαι σαν ταινία του Αγγελόπουλου θα είναι.
-Μα αφού το ξέρω που θα καταλήξουμε, γιατί ανοίγω κουβέντα μαζί σου?
-Γιατί με χρειάζεσαι. Ιδικά τώρα
-Και γιατί τώρα?
-Μα εγώ είμαι ο σκηνοθέτης και ο διευθυντής φωτογραφίας. Μπορώ να πάρω ένα ανούσιο κείμενο και να το κάνω να έχει ένα ενδιαφέρον. Μια ασπρόμαυρη ζωή και να την βάλω σε έγχρωμο φόντο.
-Είσαι ανόητος το ξέρεις?
-Και εσύ δείχνεις κάτι που δεν είσαι
-Λες ?
-Έλα τώρα. Μεταξύ μας είμαστε.
………………….
-Αλήθεια τι soundtrack θα μου έβαζες?
-Εύκολο. Από την αρχή μέχρι το τέλος το You Can't Always Get What You Want των Rolling Stones .
-Με θεωρείς κακομαθημένο?
-Όχι προς θεού.
-Από την ζήλια σου τα λες όλα αυτά. Ναι αυτό είναι,με ζηλεύεις
-Εσένα? Τι ακριβώς να ζηλέψω?
-Το ότι είμαι ένας επιτυχημένος και γοητευτικός άντρας.
-Α ρε πόθε.
-Καλά κορόιδευε εσύ. Θα με θυμηθείς στο μέλλον.Ενα μέλλον γεμάτο υποσχέσεις.
-Ξέρεις όμως τι πιστεύω για εσένα και για το μέλλον σου?
-Άντε πες το.
-Ότι από υπόσχεση έχει μετατραπεί σε απειλή.
-Μα γιατί το λες αυτό?
-Ε κάτι θα ξέρω παραπάνω.
-Είσαι κακός.
-Όχι αγόρι μου. Είμαι απλά ο άλλος σου εαυτός….
