Τρίτη 28 Φεβρουαρίου 2012

Είμαστε στην ίδια πλευρά τώρα.

-Τι κάνεις
-Διαβάζω την βιβλο
-Γιατί? Πεθαίνεις και είπες να είσαι έτοιμος για τις εισαγωγικές εξετάσεις?
-Είσαι ανόητος. Απλά βαρέθηκα να είμαι δυστυχισμένος και να με κατακρίνουν. Τελικά μπορεί να έχουν δίκιο όλοι τους. Μπορεί να είμαι ένας απαίσιος άνθρωπος
-Και θα σε βοηθήσει ο μεγάλος να γίνεις καλύτερος?
-Ναι ,γιατί όχι.
-Θα περιμένεις πολύ γλυκέ μου. Μα αναρωτιέμαι γιατί δεν παίρνεις παράδειγμα από εμένα?
-Θέλεις να πεις ότι εσύ είσαι καλύτερος?
-Βέβαια. Να δες . Η ζωή μου δεν έχει σκοπό, δεν έχει κατεύθυνση, δεν έχει στόχο, δεν έχει νόημα, και όμως είμαι ευτυχισμένος.
- Δεν μπορώ να το καταλάβω. Τι κάνεις σωστά;
-Δεν είναι το τι κάνω αλλά το τι δεν κάνω
-Και τι είναι αυτό?
-Απλά δεν έχω ενοχές
-Θα πας στην κόλαση με αυτά που λες και κάνεις, να το ξέρεις.
-Και ποιος λέει ότι εκεί είναι άσχημα?
-Θα μας τρελάνεις? Ώρα είναι να μας πεις ότι στην κόλαση περνάνε καλύτερα από ότι στον παράδεισο
-Μα κατά γενική ομολογία ο Θεός έχει αποτύχει μ’ αυτόν τον κόσμο. Γιατί να τα έχει πάει καλύτερα με τον άλλο;
-Πας καλά άνθρωπε μου? Δεν έχεις διαβάσει για την κόλαση και τον παράδεισο?
-Κοιτά να δεις. Όλα όσα ξέρουμε για την κόλαση είναι γραμμένα από την μια πλευρά. Αυτή του νικητή.
-Δεν σε πιστεύω. Δηλαδή είσαι άθεος?
-Το προσπάθησα να είμαι άθεος αλλά είχα ένα βασικό πρόβλημα
-Τι πρόβλημα?
-Ότι δεν είχα κανέναν να επικαλεστώ στη διάρκεια ενός οργασμού.
-Είσαι απίστευτος
-Αμ το άλλο?
-Χριστέ μου τι θα ακούσω πάλι, για πες.
-Αν είσαι άθεος δεν έχεις αργίες.
-Δεν έχεις τον θεό σου τελικά
-Αυτό δεν λέω και εγώ τόση ώρα? Αν και το μεγαλύτερο μου πρόβλημα μαζί του ξέρεις πιο είναι?
-Πες το
-Σαν αντιεξουσιαστης που είμαι δεν μπορώ να καταλάβω ένα πράγμα. Αν η απόλυτη εξουσία διαφθείρει , πως εφαρμόζεται αυτό στην περίπτωση του Θεού;
-Τελικά αρχίζω και πιστεύω ότι δεν είσαι καλά . αρχίζεις και τα χάνεις. Σαν να έχεις δαίμονες μέσα στο κεφάλι σου
-Έχεις δίκιο αλλά ξέρεις κάτι? Σταμάτησα να τους κυνηγώ  . Είμαστε στην ίδια πλευρά τώρα.  
 -Τι να σου πω? Ότι έχεις άδικο?

Υ.Γ.
 
Η λέξη Κόλαση, αναφερόμενη στην τιμωρία των αμαρτωλών, προέρχεται από το Ευαγγέλιο του Ματθαίου, κατά το οποίο ο Ιησούς είπε ότι θα γίνει κρίση των ανθρώπων, και οι άσπλαχνοι άνθρωποι "ἀπελεύσονται οὗτοι εἰς κόλασιν αἰώνιον, οἱ δὲ δίκαιοι εἰς ζωὴν αἰώνιον". Το ουσιαστικό κόλασις παράγεται από το ρήμα κολάζω, που σημαίνει κατά βάση "περιορίζω, περικόπτω", μεταγενέστερα επίσης "ελέγχω, διορθώνω" και κατ' επέκταση "κλαδεύω, τιμωρώ, βλάπτω".
Κατά κάποιους άλλους, ο όρος κόλαση δεν είναι τίποτα που έχει σχέση με θρησκευτικούς λόγους, αλλά έχει με τη ζωή τους τώρα στην γη. Πιστεύουν ότι ζουν την κόλαση πάνω στη γη κατά την διάρκεια της ζωής τους, καθώς πιστεύουν και ότι μόλις πεθάνουν θα πάνε στον παράδεισο.
Άλλοι πάλι έχουν την θεωρία πως ό,τι ζουν το οφείλουν σε λάθη της προηγούμενης ζωής τους, καθώς "τιμωρούνται" γι' αυτά τώρα. Επομένως για αυτούς είναι, για καθένα τους, η δική τους κόλαση.
Κόλαση του Ιερώνυμου Μπος
Η κόλαση, σύμφωνα με πολλές θρησκευτικές πεποιθήσεις, είναι μια μετά θάνατον ζωή-κατάσταση όπου οι αμαρτωλοί ή φαύλοι νεκροί τιμωρούνται

Σάββατο 25 Φεβρουαρίου 2012

Λοιπόν?

Όσα κομμάτια κι μπορέσεις να ενώσεις
Δεν θα σου φτάσουν μια στιγμή για να με νιώσεις
Στα είπα όλα - Φίλα με τώρα




Δεν πρέπει να εμπιστεύεσαι αυτόν που ποτέ δεν κάνει λάθος,που σκοπός του είναι ο προορισμός και που ποτέ δεν αποτυχαίνει σ’ αυτό που θέλει να κάνει και να εκφράσει. Και αυτό επειδή είτε είναι ψεύτης είτε ασχολείται μόνο με τα σίγουρα, τα δοκιμασμένα και τα ασήμαντα. Και εγώ και λάθη έχω κάνει και μου αρέσει το ταξίδι αλλά και για μια ακόμα φορά μάλλον απέτυχα. Και σίγουρα δεν θεωρώ δοκιμασμένο και σίγουρο τίποτα.Δεν είναι εξομολόγηση.Η εξομολόγηση δε χρειάζεται όταν αγαπάς τον καρπό της αμαρτίας σου. 
Λοιπόν?

Υ.Γ.
... 

Πέμπτη 16 Φεβρουαρίου 2012

Αλλάζει αυτό που νομίζεις ότι είσαι


-Βρε καλός τον .Που είσαι εσύ χαμένος?
-Δουλειές φίλε μου δουλειές
-Έτσι λέμε τώρα τα ταξίδια? Δουλειές? Τουλάχιστον πέρασες καλά?
-Τι να σου λέω τώρα. Πολύ κρύο. Κρύο και ποδαρόδρομος?
-Και για πες, μόνος σου?
-Είσαι τρελός? Αφού με ξέρεις
-Για αυτό ρωτώ γιατί  σε ξέρω. Μα δεν ντρέπεσαι λίγο?
-Ρε πας καλά? Να με κάψεις θέλεις? Για δουλεία ήμουν
-Και πέρασες καλά?
-Άψογα
-Μπερδεμένα μου τα λες σήμερα
-Κοίτα. Τα πράγματα είναι απλά, το μπέρδεμα είναι να το καταλάβεις...
-Ρε θα σε πάρουν χαμπάρι και μετά….
-Τι θέλεις να πεις
-Ξέρεις
-Περίεργος άνθρωπος είσαι. Την μια μου την λες που κάθομαι στα αυγά μου και τώρα με κράζεις. Και να είχα κάνει και τίποτα πάει στο διάολο
-Καλά δεν σε ενδιαφέρει με όλα αυτά που γράφεις τι θα σκέπτονται οι άλλοι για εσένα?
-Μην ανησυχείς φίλε μου για το τι σκέφτονται οι άλλοι για σένα, γιατί απλώς οι άλλοι δεν σε σκέφτονται. Αναρωτιούνται τι σκέφτεσαι εσύ για εκείνους.
-Καλό
-Λες ε?
-Άπιστε
-Άπιστος? Γιατί? Άπιστος ΔΕΝ είναι ο άνδρας που ερωτοτροπεί αλλά αυτός που δεν ξαναεπιστρέφει στη γυναίκα του
-Δηλαδή το παραδέχεσαι?
-Μα καλά είσαι ηλίθιος? Κουβέντα κάνουμε. Μη μου ανάβεις φωτιές
-Εγώ σου ανάβω φωτιές η εσύ με αυτά που γράφεις?
-Μα καλά ποιος νομίζεις πώς είμαι επιτέλους?
-Το ποιός είσαι, δεν αλλάζει. Αλλάζει αυτό που νομίζεις ότι είσαι…
-Φιλοσοφημένο. Ξέρω όμως και εγώ ένα
-Για πες
-Μάθε από τα λάθη των άλλων γιατί η ζωή είναι πολύ σύντομη για να τα κάνεις όλα μόνος σου.
-Θα μου πεις τελικά για το ταξίδι?
-Τι να σου πω? Δεν άφησα καθεδρικό ναό που δεν τον επισκέφτηκα
-Γιατί αγόρι μου? Ετοιμάζεσαι να συναντήσεις τον δημιουργό σου και προσπαθείς να πιάσεις κολλητηλικια?
-Εγώ ανόητε είμαι έτοιμος να συναντήσω το δημιουργό μου. Αν ο δημιουργός μου είναι έτοιμος να περάσει το μαρτύριο της συνάντησης μας, αυτό είναι ένα άλλο θέμα.
-Δεν βλέπω να θέλεις να μου απαντήσεις
-Άντε καλέ……



Y.Γ.
 Τα αυτοκρατορικά παλάτια δεσπόζουν επιβλητικά και μεγαλοπρεπή. Τα μνημεία της πόλης είναι εντυπωσιακά και οι εμπορικοί δρόμοι πάντοτε πολυσύχναστοι. Νότες κλασικής μουσικής πλανώνται συνεχώς στην ατμόσφαιρα και τα παραδοσιακά καφέ αναδύουν βιεννέζικη κουλτούρα. Ναι, είναι η πρωτεύουσα όπου ευδοκιμούν τα πιο υπέροχα ταξιδιωτικά κλισέ. Δικαίως!